دوره 2، شماره 3 - ( 1396 )
جلد 2 شماره 3 صفحات 172-163 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sabet A, Yadolahi Khales H, Razeghi S, Shakarizadeh Shirazi M H. Investigating the Organizational and Psychological Factors Affecting the Development and Improvement of Faculty Members' Job Performance. Manage Strat Health Syst 2017; 2 (3) :163-172
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-103-fa.html
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-103-fa.html
ثابت عباس، یدالهی خالص حسین، رازقی سعید، شاکری زاده شیرازی محمد حسین. بررسی عوامل سازمانی و روانشناختی مؤثر بر توسعه و بهسازی عملکرد شغلی اعضای هیأت علمی. راهبردهای مدیریت در نظام سلامت. 1396; 2 (3) :163-172
استادیار، گروه مدیریت، دانشکده اقتصاد و مدیریت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
چکیده: (3119 مشاهده)
زمینه و هدف: شناخت عوامل مؤثر در ایجاد و توسعه عملکرد شغلی اعضای هیأت علمی در جهت انجام فعالیت‌های آموزشی، پژوهشی و درمانی بسیار مفید می باشد. این مطالعه با هدف بررسی عوامل سازمانی و روانشناختی مؤثر بر توسعه و بهسازی عملکرد شغلی اعضای هیأت علمی انجام شد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از منظر هدف، کاربردی و از منظر گردآوری اطلاعات و داده‌ها، از نوع همبستگی است. جامعه آماری را اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز تشکیل دادند که از بین آنها 185 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده‌ها، در این مطالعه پرسشنامه بود. داده‌ها با بهره گیری از نرم افزار Lisrel 8.8 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج آزمون فرضیه‌ها نشان داد که اشتیاق شغلی، درگیری شغلی، آموزش، توسعه و حمایت مدیران، دارای تأثیر مستقیم و معنادار بر عملکرد شغلی اعضا هیأت علمی بود. در این میان بعد اشتیاق شغلی با ضریب مسیر 0/32 بیشترین تأثیر را بر عملکرد شغلی داشت و درگیری شغلی با ضریب مسیر 0/18 کمترین تأثیر را دارا بود.
نتیجه گیری: با توجه به تأیید تمامی فرضیه‌های موجود در این مطالعه، مدل مفهومی پژوهش حاضر، مدل مناسبی برای ایجاد و توسعه عملکرد شغلی در بین اعضای هیأت علمی است. مدیران دانشگاه علوم پزشکی با اتکا به این یافته‌ها، می توانند در جهت بهبود عملکرد شغلی اعضای هیأت علمی تصمیمات مناسبی را اتخاذ کنند.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از منظر هدف، کاربردی و از منظر گردآوری اطلاعات و داده‌ها، از نوع همبستگی است. جامعه آماری را اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز تشکیل دادند که از بین آنها 185 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده‌ها، در این مطالعه پرسشنامه بود. داده‌ها با بهره گیری از نرم افزار Lisrel 8.8 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج آزمون فرضیه‌ها نشان داد که اشتیاق شغلی، درگیری شغلی، آموزش، توسعه و حمایت مدیران، دارای تأثیر مستقیم و معنادار بر عملکرد شغلی اعضا هیأت علمی بود. در این میان بعد اشتیاق شغلی با ضریب مسیر 0/32 بیشترین تأثیر را بر عملکرد شغلی داشت و درگیری شغلی با ضریب مسیر 0/18 کمترین تأثیر را دارا بود.
نتیجه گیری: با توجه به تأیید تمامی فرضیه‌های موجود در این مطالعه، مدل مفهومی پژوهش حاضر، مدل مناسبی برای ایجاد و توسعه عملکرد شغلی در بین اعضای هیأت علمی است. مدیران دانشگاه علوم پزشکی با اتکا به این یافته‌ها، می توانند در جهت بهبود عملکرد شغلی اعضای هیأت علمی تصمیمات مناسبی را اتخاذ کنند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
