دوره 2، شماره 3 - ( 1396 )
جلد 2 شماره 3 صفحات 223-215 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Safaeian G, Zanganeh Y, Minaei F, Nouri M, Panahi Laeen R. Measuring the Development Degree of Cities in Khorasan Razavi Province based on Accessibility index for health services. Manage Strat Health Syst 2017; 2 (3) :215-223
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-106-fa.html
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-106-fa.html
صفائیان قربان، زنگنه یعقوب، مینایی فهیمه، نوری مینا، پناهی لائین رقیه. سنجش درجه توسعه‌یافتگی شهرستان‌های استان خراسان رضوی بر اساس شاخص دسترسی به خدمات بهداشتی– درمانی. راهبردهای مدیریت در نظام سلامت. 1396; 2 (3) :215-223
کارشناس ارشد فیزیک پزشکی، گروه تکنولوژی پرتوشناسی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی، مشهد، ایران ، nourim8@mums.ac.ir
چکیده: (2624 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از جنبه‌های برجسته عدالت اجتماعی، توزیع فضایی متعادل امکانات و خدمات مختلف، به‌ویژه خدمات بهداشتی و درمانی است، چرا که دسترسی مناسب و سریع به این خدمات نقش اصلی را در تأمین سلامت افراد جامعه ایفا می کند. گام نخست برای برنامه ریزی جهت توزیع فضایی عادلانه خدمات بهداشتی، تعیین سطح برخورداری مناطق مختلف از این امکانات است. پژوهش حاضر با هدف تعیین درجه توسعه یافتگی شهرستان های استان خراسان بر اساس شاخص های بهداشتی– درمانی انجام گرفته است.
روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه‌ای تحلیلی بود، به این ترتیب که با به کارگیری 2 روش تاکسونومی عددی و روش موریس و با استفاده از 15 شاخص بهداشتی– درمانی، سطح توسعه‌یافتگی 24 شهرستان استان خراسان رضوی تعیین و رتبه بندی شدند. داده‌های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و به روش کتابخانه‌ای از طریق مراکز درمانی و شبکه‌های بهداشت شهرستان‌ها به‌دست آمد.
یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که بر اساس هر 2 روش تاکسونومی عددی و روش موریس شهرستان چناران از شهرستان‌های با توسعه‌یافتگی بالا و شهرستان‌های جوین، جغتای، زاوه و بینالود از شهرستان‌های با سطح توسعه‌یافتگی پایین بودند.
نتیجه گیری: شهرستان‌های استان خراسان رضوی از نظر توسعه یافتگی در یک سطح نبوده و اختلاف فاحشی در ضریب موریس و روش تاکسونومی عددی مشهود می باشد. پیشنهاد می گردد به منظور ایجاد توازن در خدمات بهداشتی و درمانی، شهرستان‌های کمتر توسعه یافته مورد توجه مسئولین قرار گیرد و منابع و بودجه مناسبی به آن‌ها تخصیص داده شود.
روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه‌ای تحلیلی بود، به این ترتیب که با به کارگیری 2 روش تاکسونومی عددی و روش موریس و با استفاده از 15 شاخص بهداشتی– درمانی، سطح توسعه‌یافتگی 24 شهرستان استان خراسان رضوی تعیین و رتبه بندی شدند. داده‌های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و به روش کتابخانه‌ای از طریق مراکز درمانی و شبکه‌های بهداشت شهرستان‌ها به‌دست آمد.
یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که بر اساس هر 2 روش تاکسونومی عددی و روش موریس شهرستان چناران از شهرستان‌های با توسعه‌یافتگی بالا و شهرستان‌های جوین، جغتای، زاوه و بینالود از شهرستان‌های با سطح توسعه‌یافتگی پایین بودند.
نتیجه گیری: شهرستان‌های استان خراسان رضوی از نظر توسعه یافتگی در یک سطح نبوده و اختلاف فاحشی در ضریب موریس و روش تاکسونومی عددی مشهود می باشد. پیشنهاد می گردد به منظور ایجاد توازن در خدمات بهداشتی و درمانی، شهرستان‌های کمتر توسعه یافته مورد توجه مسئولین قرار گیرد و منابع و بودجه مناسبی به آن‌ها تخصیص داده شود.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
