زمینه و هدف: پرستاران بزرگترین گروه ارائه‌کننده خدمات مراقبتی در نظام سلامت هستند که با ارائه مراقبت‌های بهداشتی-درمانی، نقش کلیدی و مهمی در سلامت جامعه به عهده دارند. ازاینرو نگهداشت و توسعه این گروه از رسالت‌های جدایی‌ناپذیر مدیریت منابع انسانی در نظام سلامت به شمار می‌رود. با توجه به اینکه یکی از ابزارهای توسعه مسیر شغلی، تعیین لنگر‌های شغلی است؛ این پژوهش با هدف شناسایی لنگر‌های شغلی پرستاران دانشگاه علوم پزشکی شیراز به‌منظور توسعه مسیر شغلی آن‌ها در سال 1399 انجام شد.
روش پژوهش: این پژوهش مقطعی بر روی 268 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان‌ها و مراکز آموزشی درمانی زیرمجموعه دانشگاه علوم پزشکی شیراز که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند، انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد شاین جمع‌آوری و با آزمون‌های تی مستقل و آنووا در نرم‌افزار SPSS ₂₃ تحلیل شدند.
یافته‌ها: از بین لنگر‌های شغلی، خدمت‌رسانی و ایثار (1/72 ± 24/74) بیشترین و شایستگی مدیریتی (2/32 ± 16/35) کمترین میانگین نمره را داشتند. همچنین در زنان میانگین خلاقیت و کارآفرینی به‌طور معنی‌داری بیشتر از مردان بود (0/04 =  p)؛ و در مردان میانگین چالش‌های محض به‌طور معنی‌داری بیشتر از زنان بود (0/04 =  p). به‌علاوه افراد دارای تحصیلات کارشناسی نسبت به افراد دارای مدرک کاردانی، تمایل بیشتری به شایستگی فنی-کارکردی نشان داده‌اند (0/02 =  p)؛ و پرستاران کارشناس بالینی تمایل بیشتری به مدیر شدن داشتند (0/04 =  p). پرستاران شرکتی نیز تمایل بیشتری به سبک زندگی داشتند (0/04 =  p).
نتیجه‌گیری: در لنگر خدمت‌رسانی و ایثار که بالاترین میانگین نمره را در پرستاران موردمطالعه داشت، فرد با دنبال کردن آرمانی مقدس و نیز رفع نیازهای دیگران برانگیخته می‌شود. درحالیکه شایستگی‌های مدیریتی اولویت پرستاران موردمطالعه نبود. ازاینرو فرصت رشد و ارتقا در حوزه پرستاری صرفاً رسیدن به جایگاه مدیریتی نیست. بنابراین پیشنهاد می‌شود مدیریت منابع انسانی دانشگاه، مسیر شغلی افراد را بر اساس لنگر‌ها و علایق خاص آن‌ها تعریف نماید تا افراد را از نظر ذهنی و به لحاظ بهداشت روانی، برای ایجاد یک جو مساعد و عملکرد بهتر آماده سازد.