دوره 8، شماره 4 - ( 1402 )
جلد 8 شماره 4 صفحات 349-340 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استاد، مرکز تحقیقات منابع انسانی سلامت، دانشکده مدیریت و اطلاع‌رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (115 مشاهده)
زمینه و هدف: پرستاران به‌عنوان بازوی توانمند سیستم بهداشتی و درمانی، نقش مؤثری را در پیشرفت و ارتقای سلامت جامعه ایفا می‌کنند و ضرورت تشکیل تیمهای کاری در میان آن‌ها بیشتر قابل توجه می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی و تعیین عوامل مؤثر بر اثربخشی تیمهای کاری پرستاری در بیمارستانهای آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.
روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه‌ای مقطعی بود که در سال ۱۴۰۱ بر روی یک نمونه ۲۶۷ نفری از پرستاران بیمارستانهای آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز که با استفاده از شیوه نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب با حجم و روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه‌ای روا و پایا مشتمل بر ۲ بخش مشخصات دموگرافیکی پرستاران و ۳۹ گویه در حیطه عوامل مؤثر بر اثربخشی تیمهای کاری بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ۲۳ و آزمون‌های ضریب همبستگی اسپیرمن، من ویتنی، کروسکال والیس و درنهایت، رگرسیون خطی چندگانه (روش backward) انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد ابعاد " اهداف تیم" ( ۵/۴۴± ۲۲/۹۳) و "ویژگی‌های شخصیتی" (۱/۷۹ ± ۸/۴۱) به ترتیب بیشترین و کمترین میانگین را کسب نمودند. همچنین، نتایج رگرسیون خطی نشان داد اثربخشی کار تیمی با تعداد شیفت (۰/۰۳۴p = ) رابطه معکوس و معنی‌دار و با اشتغال در بخش ویژه (۰/۰۳۲p = ) رابطه مستقیم و معنی‌‌داری داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها، برای اثربخش‌تر شدن تیمهای کاری پرستاری می‌توان پیشنهاداتی نظیر استخدام نیروی انسانی لازم جهت کاهش تعداد شیفت‌های کاری پرستاران به‌خصوص در بخشهای ویژه، الگوگیری و تشویق به الگوگیری سایر بخش‌ها از نحوه فعالیت در بخشهای ویژه، تعیین و تنظیم شیفت‌های کاری پرستاران براساس نظر و اولویت‌های خود آن‌ها، انجام ارزیابی‌های ماهانه، فصلی و سالانه کارکنان براساس میزان حضور و مشارکت در تیمهای کاری پرستاری و تشویق کارکنان فعال‌تر در این زمینه و در نظر گرفتن پاداش‌‌های متنوع برای تیمهای کاری پرستاری اثربخش ارائه نمود.
روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه‌ای مقطعی بود که در سال ۱۴۰۱ بر روی یک نمونه ۲۶۷ نفری از پرستاران بیمارستانهای آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز که با استفاده از شیوه نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب با حجم و روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه‌ای روا و پایا مشتمل بر ۲ بخش مشخصات دموگرافیکی پرستاران و ۳۹ گویه در حیطه عوامل مؤثر بر اثربخشی تیمهای کاری بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ۲۳ و آزمون‌های ضریب همبستگی اسپیرمن، من ویتنی، کروسکال والیس و درنهایت، رگرسیون خطی چندگانه (روش backward) انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد ابعاد " اهداف تیم" ( ۵/۴۴± ۲۲/۹۳) و "ویژگی‌های شخصیتی" (۱/۷۹ ± ۸/۴۱) به ترتیب بیشترین و کمترین میانگین را کسب نمودند. همچنین، نتایج رگرسیون خطی نشان داد اثربخشی کار تیمی با تعداد شیفت (۰/۰۳۴p = ) رابطه معکوس و معنی‌دار و با اشتغال در بخش ویژه (۰/۰۳۲p = ) رابطه مستقیم و معنی‌‌داری داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها، برای اثربخش‌تر شدن تیمهای کاری پرستاری می‌توان پیشنهاداتی نظیر استخدام نیروی انسانی لازم جهت کاهش تعداد شیفت‌های کاری پرستاران به‌خصوص در بخشهای ویژه، الگوگیری و تشویق به الگوگیری سایر بخش‌ها از نحوه فعالیت در بخشهای ویژه، تعیین و تنظیم شیفت‌های کاری پرستاران براساس نظر و اولویت‌های خود آن‌ها، انجام ارزیابی‌های ماهانه، فصلی و سالانه کارکنان براساس میزان حضور و مشارکت در تیمهای کاری پرستاری و تشویق کارکنان فعال‌تر در این زمینه و در نظر گرفتن پاداش‌‌های متنوع برای تیمهای کاری پرستاری اثربخش ارائه نمود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |