دوره 3، شماره 3 - ( 1397 )                   جلد 3 شماره 3 صفحات 248-240 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشیار، گروه مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
چکیده:   (3266 مشاهده)
زمینه و هدف: ارتباط پزشک و پرستار شامل تعامل متقابل بین آن‌ها برای دستیابی به یک هدف مشترک درمانی یعنی ارتقای وضعیت سلامتی و ایمنی بیمار است. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین تعامل پزشک- پرستار و حوادث ایمنی بیمار در بیمارستان امیرالمؤمنین تهران انجام گرفت.
روش پژوهش: مطالعه کاربردی حاضر به صورت مقطعی و تحلیلی در سال 1396 انجام گرفت. جامعه پژوهش در برگیرنده کلیه پزشکان تمام وقت و پرستاران شاغل در بیمارستان امیرالمؤمنین تهران بودند و 186 پرستار با روش نمونه گیری در دسترس و 45 پزشک تمام وقت به صورت سرشماری به عنوان نمونه پژوهش تعیین شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه 4 قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، دیدگاه پزشکان نسبت به رابطه پزشک- پرستار، دیدگاه پرستاران نسبت به رابطه پزشک- پرستار و حوادث ایمنی بیماران جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS 22 و آزمون دقیق فیشر انجام گرفت.
یافته‌ها: 45 پزشک (100/00 درصد) و 174 پرستار (93/54 درصد) با تکمیل پرسشنامه در پژوهش شرکت نمودند. بر اساس دیدگاه پزشکان، رابطه بد، متوسط و خوب پزشک- پرستار به ترتیب 8/9، 80/0 و 11/1 درصد و بر اساس دیدگاه پرستاران این میزان به ترتیب 6/9، 74/7 و 18/4 درصد به‌دست آمد. در 10 مورد از حوادث، رابطه معناداری میان وضعیت رابطه پزشک- پرستار و حوادث ایمنی وجود داشت (0/05 > p). 
نتیجه گیری: حوادث ایمنی بیمار می تواند با نوع تعامل بین پرستاران و پزشکان در ارتباط باشد؛ بنابراین بهبود تعامل پرستاران و پزشکان به عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار گزارش شده است و لازم است ارتقاء ایمنی بیماران مورد توجه بیشتری قرار گیرد.
 
متن کامل [PDF 869 kb]   (1183 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/7/11 | انتشار: 1397/9/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.