دوره 4، شماره 3 - ( 1398 )
جلد 4 شماره 3 صفحات 229-219 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشیار، مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و منابع انسانی، گروه مدیریت بهداشت و درمان، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (1843 مشاهده)
زمینه و هدف: استفاده بهینه از نتایج پژوهش‌ها از اهمیت زیادی برخوردار است. از جمله فعالیت‌هایی که موجب بهبود بهره‌گیری از دانش حاصل از پژوهش‌های انجام شده در سطح کشور می‌شود، ترجمان دانش است. این مطالعه با هدف شناسایی وضعیت ترجمان دانش در دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شد.
روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه‌ای توصیفی- تحلیلی و کاربردی است که به صورت مقطعی در سال 1397 انجام شد. یک نمونه 143 نفری از اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب با حجم و نیز نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده، پرسشنامه‌ای 50 سؤالی استاندارد ترجمان دانش در 4 بعد بود که روایی و پایایی آن در مطالعات قبلی تایید شده بود. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از نـرم افـزارSPSS 21 و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی، تحلیل شدند.
یافته‌ها: وضعیت کلی ترجمان دانش (0/67 ± 2/46) در سطح ضعیفی قرار داشت. تولید شواهد قابل استفاده در تصمیم گیری (0/77 ± 2/77) و ترویج استفاده از شواهد (0/88 ± 2/33)، بیشترین و کمترین میانگین را به خود اختصاص دادند. همچنین، بین میانگین کلی وضعیت ترجمان دانش به تفکیک جنسیت و نوع مرکز و رتبه علمی، تفاوت آماری معنی دار ( 0/05 > p) مشاهده گردید.
نتیجه گیری: با توجه به وضعیت نامطلوب ترجمان دانش، ایجاد فرهنگ ترجمان دانش، آموزش انتقال دانش و بهره برداری از نتایج پژوهش، ایجاد مکانیزم‌های انگیزشی، وضع فرایندها و دستورالعمل‌های شفاف و تقویت فضای تبادل میان تولید کنندگان و استفاده کنندگان و غیره ضروری می‌باشد.
روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه‌ای توصیفی- تحلیلی و کاربردی است که به صورت مقطعی در سال 1397 انجام شد. یک نمونه 143 نفری از اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شیراز که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب با حجم و نیز نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده، پرسشنامه‌ای 50 سؤالی استاندارد ترجمان دانش در 4 بعد بود که روایی و پایایی آن در مطالعات قبلی تایید شده بود. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از نـرم افـزارSPSS 21 و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی، تحلیل شدند.
یافته‌ها: وضعیت کلی ترجمان دانش (0/67 ± 2/46) در سطح ضعیفی قرار داشت. تولید شواهد قابل استفاده در تصمیم گیری (0/77 ± 2/77) و ترویج استفاده از شواهد (0/88 ± 2/33)، بیشترین و کمترین میانگین را به خود اختصاص دادند. همچنین، بین میانگین کلی وضعیت ترجمان دانش به تفکیک جنسیت و نوع مرکز و رتبه علمی، تفاوت آماری معنی دار ( 0/05 > p) مشاهده گردید.
نتیجه گیری: با توجه به وضعیت نامطلوب ترجمان دانش، ایجاد فرهنگ ترجمان دانش، آموزش انتقال دانش و بهره برداری از نتایج پژوهش، ایجاد مکانیزم‌های انگیزشی، وضع فرایندها و دستورالعمل‌های شفاف و تقویت فضای تبادل میان تولید کنندگان و استفاده کنندگان و غیره ضروری می‌باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |