دوره 6، شماره 4 - ( 1400 )                   جلد 6 شماره 4 صفحات 341-329 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


استادیار، گروه اقتصاد، دانشکده مدیریت و علوم انسانی، دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار، چابهار، ایران ، shahraki.mehdi@gmail.com
چکیده:   (711 مشاهده)
زمینه و هدف: تعیین کشش‌های درآمدی مخارج سلامت خانوار به‌خصوص برای دهک‌های درآمدی منجر به اتخاذ سیاست‌های مناسب برای کنترل و مدیریت مخارج سلامت بین دهک‌های درآمدی می‌شود. لذا هدف اصلی این مطالعه برآورد کشش‌های درآمدی مخارج سلامت خانوار شهری به تفکیک پنجک‌های درآمدی و همچنین محاسبه میزان نابرابری توزیع مخارج سلامت خانوار شهری ایران بود.
روش پژوهش: مطالعه توصیفی- تحلیلی و کاربردی حاضر به‌صورت مقطعی با روش دومرحله‌ای هکمن در نرم‌افزار Stata 16 در سال 1400 انجام شد. حجم نمونه شامل 16,943 خانوار شهری مرکز آمار ایران بود و اطلاعات موردنیاز این مطالعه از داده‌های خام بخش‌های مختلف پرسش‌نامه هزینه و درآمد خانوارهای شهری استخراج شد. سنجش نابرابری مخارج سلامت با شاخص‌های ضریب جینی، رابین‌هود و هرفیندال هرشمن صورت گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد کشش درآمدی مخارج سلامت برای کل حجم نمونه برابر با 0/31 و برای پنجک اول، دوم و پنجم به ترتیب برابر با 0/28، 0/66 و 0/36 بود. مقدار شاخص‌های ضریب جینی، رابین‌هود و هرفیندال هیرشمن به ترتیب برابر با 0/240، 0/272 و 0/231 بود. افزایش تحصیلات پدر و مادر، درآمد خانوار، داشتن کودک زیر ۷ سال و داشتن خانه شخصی تأثیر مثبت و اشتغال مادر تأثیر منفی برافزایش مخارج سلامت خانوار داشت.
نتیجه‌گیری: سلامت یک کالای ضروری برای خانوارهای شهری ایران و همچنین برای پنجک‌های درآمدی بود لذا اتخاذ سیاست‌های باز توزیعی جهت حمایت از خانوارها به‌خصوص خانوارهای 2 پنجک پایین درآمدی پیشنهاد می‌گردد. نتایج شاخص‌های نابرابری بیانگر وجود نابرابری در توزیع مخارج سلامت بود. لذا ارتقای طرح‌های بیمه‌های درمانی به نفع دهک‌های پایین درآمدی، افزایش پوشش خدمات ضروری درمانی و دریافت حق بیمه بر اساس توانایی پرداخت پیشنهاد می‌شود.
 
متن کامل [PDF 1298 kb]   (301 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (124 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1400/8/15 | انتشار: 1400/12/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.