دوره 7، شماره 2 - ( 1401 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 162-152 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشجوی دکتری سیاستگذاری سلامت، مرکز تحقیقات مدیریت ارائه خدمات سلامت، پژوهشکده آینده‌پژوهی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی کرمان، کرمان، ایران ، sbashzar03@gmail.com
چکیده: (410 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهش‌های بومی سلامت علی‌رغم گسترش قابل‌توجه هنوز با چالش‌هایی در حوزه کاربست پژوهش نظیر کمبود شواهد قابل‌اعتماد، دیر رسیدن شواهد به دست سیاست‌گذار و یا زبان نامناسب شواهد مواجه هستند، که مرتبط با حوزه تبادل و ترجمان دانش می‌باشند. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت ترجمان دانش در مراکز تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی کرمان بود.
روش پژوهش: مطالعه حاضر در مراکز تحقیقاتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان به‌صورت مقطعی در سال 1398 انجام پذیرفت. مراکز به‌صورت سرشماری وارد مطالعه شده و از پرسشنامه استاندارد خودارزیابی سازمان‌های تولیدکننده دانش که دارای 50 سؤال در 4 حیطه سؤال پژوهش، تولید دانش، انتقال دانش و ترویج استفاده از شواهد می‌باشد، استفاده گردید. داده‌ها پس از جمع‌آوری و کدگذاری وارد نرم‌افزار SPSS 25 شده و با استفاده از آمار توصیفی )میانگین، انحراف معیار و فراوانی نسبی( و آزمون ناپارامتری Mann-Whitney U تحلیل شدند.
یافته‌ها: 20 مرکز تحقیقاتی بالینی و 6 مرکز تحقیقاتی غیر بالینی در این مطالعه شرکت کردند. تنها 3/85 درصد از مراکز درمجموع بیشتر از 80 درصد نمره را کسب نمودند. در خصوص سؤال پژوهش، تولید دانش، انتقال دانش و ترویج استفاده از شواهد، انحراف معیار ± میانگین نمرات به‌ترتیب 9/93 ± 35/85، 7/54 ± 31/50، 16/35± 76/65، 3/27 ± 9/31 بوده است. در این میان بهترین وضعیت مربوط به تولید دانش بوده که 70 درصد از نمره قابل کسب را به دست آورد. یافته‌های آزمون Mann-Whitney U نشان داد میانگین همه حیطه‌ها در 2 گروه تفاوتی نداشتند.
نتیجه‌گیری: این مطالعه سطح متوسطی از ترجمان دانش را نشان داد، اما مواردی اعم از ایجاد ساختار کمیته ترجمان دانش، لحاظ کردن فرایند تبادل، ترجمان و انتقال دانش در فرایند تصویب پایان‌نامه‌های دانشجویی و طرح‌های پژوهشی، بازنگری در سیاست‌های پژوهشی و ایجاد سازوکارهای انگیزشی برای ارتقاء محققین از این طریق، می‌توانند نقش تسهیلگری مهمی را در جهت رسیدن به سطح مناسب از تبادل و ترجمان دانش ایفا نمایند.
روش پژوهش: مطالعه حاضر در مراکز تحقیقاتی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان به‌صورت مقطعی در سال 1398 انجام پذیرفت. مراکز به‌صورت سرشماری وارد مطالعه شده و از پرسشنامه استاندارد خودارزیابی سازمان‌های تولیدکننده دانش که دارای 50 سؤال در 4 حیطه سؤال پژوهش، تولید دانش، انتقال دانش و ترویج استفاده از شواهد می‌باشد، استفاده گردید. داده‌ها پس از جمع‌آوری و کدگذاری وارد نرم‌افزار SPSS 25 شده و با استفاده از آمار توصیفی )میانگین، انحراف معیار و فراوانی نسبی( و آزمون ناپارامتری Mann-Whitney U تحلیل شدند.
یافته‌ها: 20 مرکز تحقیقاتی بالینی و 6 مرکز تحقیقاتی غیر بالینی در این مطالعه شرکت کردند. تنها 3/85 درصد از مراکز درمجموع بیشتر از 80 درصد نمره را کسب نمودند. در خصوص سؤال پژوهش، تولید دانش، انتقال دانش و ترویج استفاده از شواهد، انحراف معیار ± میانگین نمرات به‌ترتیب 9/93 ± 35/85، 7/54 ± 31/50، 16/35± 76/65، 3/27 ± 9/31 بوده است. در این میان بهترین وضعیت مربوط به تولید دانش بوده که 70 درصد از نمره قابل کسب را به دست آورد. یافته‌های آزمون Mann-Whitney U نشان داد میانگین همه حیطه‌ها در 2 گروه تفاوتی نداشتند.
نتیجه‌گیری: این مطالعه سطح متوسطی از ترجمان دانش را نشان داد، اما مواردی اعم از ایجاد ساختار کمیته ترجمان دانش، لحاظ کردن فرایند تبادل، ترجمان و انتقال دانش در فرایند تصویب پایان‌نامه‌های دانشجویی و طرح‌های پژوهشی، بازنگری در سیاست‌های پژوهشی و ایجاد سازوکارهای انگیزشی برای ارتقاء محققین از این طریق، می‌توانند نقش تسهیلگری مهمی را در جهت رسیدن به سطح مناسب از تبادل و ترجمان دانش ایفا نمایند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |