دوره 7، شماره 4 - ( 1401 )
جلد 7 شماره 4 صفحات 391-380 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، h.farahani@modares.ac.ir
چکیده: (657 مشاهده)
زمینه و هدف: همهگیری کووید-۱۹ پیامدهای روانشناختی زیادی برای بیماران مبتلابه کمردرد مزمن به همراه داشت. پژوهش حاضر باهدف اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجانی و پریشانی روانشناختی در بیماران مبتلابه کمردرد مزمن دارای اضطراب کووید-۱۹ انجامشد.
روش پژوهش: روش پژوهش حاضر نیمهتجربی و طرح آن بهصورت پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران مبتلابه کمردرد مزمـن شـهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود. نمونه موردمطالعه شامل ۳۰ بیمار مبتلابه کمردرد که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری شامل پرسشنامههای اضطراب کووید-۱۹ (علی پور و همکاران (۱۳۹۸))، تنظیم هیجان (گـراس و جـان (۲۰۰۳)) و پریشانی روانشناختی (لاویبوند و لاویبوند (۱۹۹۵)) بود. گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند ولی گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. دادههای پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، نرمالیتی (آزمون شاپیرو-ویلک)، تحلیل کوواریانس چندمتغیره، آزمون تحلیل کوواریانس تکمتغیری در متن مانکووا و آزمونهای لوین، باکس و خیدو بارتلت در سطح معنیداری ۰/۰۵ توسط نرمافزار SPSS ۲۴ مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشانداد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بهصورت معنیداری باعث افزایش تنظیم هیجان (ارزیابی مجدد و سرکوبی) و کاهش پریشانی روانشناختی (افسردگی، اضطراب و استرس) در بیماران مبتلابه کمردرد مزمن دارای اضطراب کووید-۱۹ شدهاست (۰/۰۵ > p).
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای بهدستآمده میتوان نتیجهگیری کرد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توانسته است باعث کاهش مشکلات روانشناختی بیماران دارای کمردرد مزمن دارای اضطراب کووید-۱۹ شود. بدین منظور پیشنهاد میشود کارگاه و برنامههایی توسط روانشناسان و متخصصان درد برای بیماران دارای کمردرد مزمن برگزار شود.
روش پژوهش: روش پژوهش حاضر نیمهتجربی و طرح آن بهصورت پیشآزمون - پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران مبتلابه کمردرد مزمـن شـهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود. نمونه موردمطالعه شامل ۳۰ بیمار مبتلابه کمردرد که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری شامل پرسشنامههای اضطراب کووید-۱۹ (علی پور و همکاران (۱۳۹۸))، تنظیم هیجان (گـراس و جـان (۲۰۰۳)) و پریشانی روانشناختی (لاویبوند و لاویبوند (۱۹۹۵)) بود. گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند ولی گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکردند. دادههای پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار)، نرمالیتی (آزمون شاپیرو-ویلک)، تحلیل کوواریانس چندمتغیره، آزمون تحلیل کوواریانس تکمتغیری در متن مانکووا و آزمونهای لوین، باکس و خیدو بارتلت در سطح معنیداری ۰/۰۵ توسط نرمافزار SPSS ۲۴ مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشانداد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بهصورت معنیداری باعث افزایش تنظیم هیجان (ارزیابی مجدد و سرکوبی) و کاهش پریشانی روانشناختی (افسردگی، اضطراب و استرس) در بیماران مبتلابه کمردرد مزمن دارای اضطراب کووید-۱۹ شدهاست (۰/۰۵ > p).
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای بهدستآمده میتوان نتیجهگیری کرد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد توانسته است باعث کاهش مشکلات روانشناختی بیماران دارای کمردرد مزمن دارای اضطراب کووید-۱۹ شود. بدین منظور پیشنهاد میشود کارگاه و برنامههایی توسط روانشناسان و متخصصان درد برای بیماران دارای کمردرد مزمن برگزار شود.
واژههای کلیدی: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، تنظیم هیجانی، پریشانی روانشناختی، کمردرد مزمن، اضطراب کووید-19
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |