دوره 8، شماره 1 - ( 1402 )
جلد 8 شماره 1 صفحات 59-49 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 6961
Ethics code: IR.SSU.SPH.REC.1398.107
دانشیار، مرکز تحقیقات مدیریت و سیاستگذاری سلامت، گروه علوم مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران ، r.montazeralfaraj@yahoo.com
چکیده: (596 مشاهده)
زمینه و هدف: علیرغم پیشرفتهای فنی در تشخیص و درمان پزشکی، قصور کادر درمانی افزایشیافته است که میتواند منجر به کاهش اعتماد مردم شود. قصور پزشکی به معنای کوتاهی غیرعمدی در انجام وظیفه است که شامل اشتباه در تشخیص، اشتباه در طرح درمان و یا اشتباه در مدیریت بیماری میباشد. این تحقیق جهت بررسی علل قصور کادر درمانی در پروندههای ارجاع شده به پزشکی قانونی استان یزد صورت گرفت.
روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع مقطعی و کاربردی بود که در سال ۱۳۹۸ انجام شد. جامعه پژوهش شامل کلیه پروندههای شکایت از قصور کادر درمانی ارجاع شده به کمیسیون پزشکی قانونی استان یزد در سال ۱۳۹۷ بود. دادهها بهوسیله یک چکلیست جمعآوری گردید. پس از ورود اطلاعات در نرمافزار SPSS ۱۶ با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی_درصد) و آزمون کای اسکوئر، نتایج در سطح اطمینان ۹۵ درصد تحلیل گردید.
یافتهها: از ۹۶ پرونده بررسیشده در سال ۱۳۹۷، تعداد ۵۳ نفر از شاکیان، مرد و ۴۳ نفر آنها زن بودند، بیشتر آنها در رده سنی ۴۰-۲۰ سال قرار داشتند و بیشترین شکایتها مربوط به بیمارستانهای دولتی بود. در مورد علت قصور، بیشترین فراوانی به ترتیب مربوط به بیمبالاتی، عدم رعایت نظامات دولتی، ترکیبی از چند عامل، بیاحتیاطی و عدم تبحر بود. همچنین پزشکان متخصص زنان و زایمان (۱۸/۸ درصد)، جراحی (۱۳/۵ درصد) و بیهوشی (۱۰/۴ درصد) بیشترین موارد قصور را داشتند. در پروندههای بررسیشده، ۵۸/۳ درصد قصور کادر درمان به اثبات رسیده و مابقی شکایات مورد تأیید واقع نشده بود.
نتیجهگیری: ریشهیابی زمینههای قصور پزشکی، تغییر رویکرد فردی به رویکرد سیستمی در برخورد با عوامل خطا، افزایش آگاهی کادر درمان از قوانین و عواقب قصور و اطلاعرسانی دستورالعملها به متولیان سلامت توسط کمیتههای ایمنی، میتواند باعث کاهش قصور کادر درمان و بهتبع آن کاهش شکایات از آنها شود.
روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع مقطعی و کاربردی بود که در سال ۱۳۹۸ انجام شد. جامعه پژوهش شامل کلیه پروندههای شکایت از قصور کادر درمانی ارجاع شده به کمیسیون پزشکی قانونی استان یزد در سال ۱۳۹۷ بود. دادهها بهوسیله یک چکلیست جمعآوری گردید. پس از ورود اطلاعات در نرمافزار SPSS ۱۶ با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی_درصد) و آزمون کای اسکوئر، نتایج در سطح اطمینان ۹۵ درصد تحلیل گردید.
یافتهها: از ۹۶ پرونده بررسیشده در سال ۱۳۹۷، تعداد ۵۳ نفر از شاکیان، مرد و ۴۳ نفر آنها زن بودند، بیشتر آنها در رده سنی ۴۰-۲۰ سال قرار داشتند و بیشترین شکایتها مربوط به بیمارستانهای دولتی بود. در مورد علت قصور، بیشترین فراوانی به ترتیب مربوط به بیمبالاتی، عدم رعایت نظامات دولتی، ترکیبی از چند عامل، بیاحتیاطی و عدم تبحر بود. همچنین پزشکان متخصص زنان و زایمان (۱۸/۸ درصد)، جراحی (۱۳/۵ درصد) و بیهوشی (۱۰/۴ درصد) بیشترین موارد قصور را داشتند. در پروندههای بررسیشده، ۵۸/۳ درصد قصور کادر درمان به اثبات رسیده و مابقی شکایات مورد تأیید واقع نشده بود.
نتیجهگیری: ریشهیابی زمینههای قصور پزشکی، تغییر رویکرد فردی به رویکرد سیستمی در برخورد با عوامل خطا، افزایش آگاهی کادر درمان از قوانین و عواقب قصور و اطلاعرسانی دستورالعملها به متولیان سلامت توسط کمیتههای ایمنی، میتواند باعث کاهش قصور کادر درمان و بهتبع آن کاهش شکایات از آنها شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |