Rezapour A, Alipour V, Bagheri Faradonbeh S, Gholami Somarin A, Sedaghi Z. Technical Efficiency Evaluation of Ardabil Hospitals Affiliated to University of Medical Sciences using Artificial Neural Network Method. Manage Strat Health Syst 2019; 4 (3) :197-206
URL:
http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-311-fa.html
رضا پور عزیز، علی پور وحید، باقری فرادنبه سعید، غلامی ثمرین ارسلان، صداقی زهرا. ارزیابی کارایی فنی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی اردبیل با استفاده از روش شبکه عصبی مصنوعی. راهبردهای مدیریت در نظام سلامت. 1398; 4 (3) :197-206
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-311-fa.html
کارشناس ارشد اقتصاد سلامت، مرکز تحقیقات علوم مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران
چکیده: (2153 مشاهده)
زمینه و هدف: اداره مطلوب بیمارستانها بهعنوان مهمترین مرکز ارائه خدمات بهداشتی درمانی، همواره مورد توجه تصمیم گیران و سیاستگذاران این بخش بوده است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کارایی فنی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی اردبیل با استفاده از روش شبکه عصبی مصنوعی به انجام رسیده است.
روش پژوهش: مطالعه حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی میباشد که به صورت مقطعی در سال 1396 انجام گرفت. جامعه مورد مطالعه، شامل 8 مرکز آموزشی- درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اردبیل بود. روش نمونه گیری سرشماری بود و جهت گردآوری دادهها از چک لیستهای محقق ساخته استفاده شد. برای بررسی اهداف مطرح شده از روش شبکه عصبی مصنوعی استفاده شد. شبکه مورد استفاده، پروسپترون چند لایه پیشخور با تابع بهینه سازی لونبرگ مارکوارت و تابع انتقال تانژانت سیگمویید در لایه میانی و تابع خطی در لایه خروجی است. جهت پردازش و آماده سازی دادهها از صفحه گسترده Excel و برای تجزیه و تحلیل و طراحی شبکه از نرم افزار Matlab استفاده گردید.
یافتهها: یافتهها نشان داد که میانگین میزان کارایی فنی بیمارستانهای تحت مطالعه برابر 0/75 بوده است. بیمارستان بوعلی اردبیل، امام خمینی (ره) خلخال و ولیعصر (عج) مشکین شهر دارای بیشترین میزان کارایی فنی (1/00) و بیمارستان ولایت گرمی از لحاظ درصد اشغال تخت (0/75) و همچنین بیمارستان امام خمینی (ره) پارس آباد از لحاظ تعداد بیماران ترخیص شده سالم (0/69) دارای کمترین میزان کارایی فنی در سال 1396 بودهاند. در نهایت فضای بهبود هر یک از متغیرها جهت رسیدن به کارایی فنی محاسبه گردید.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج، یکی از عوامل کاهنده کارایی فنی در مراکز آموزشی و درمانی، پایین بودن نرخ بهره برداری و نرخ اشغال تختهای بیمارستانی است، بهطوریکه فعالیت نکردن کانونهای بیمارستان با ظرفیت کامل و پایین بودن نرخ بهره برداری تختهای فعال باعث تحمیل شدن هزینه و به تبع آن کاهش کارایی میشوند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/4/4 | انتشار: 1398/9/30