دوره 9، شماره 3 - ( 1403 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 201-192 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aslani F, Dehghani H, Tasdighi H. Investigating the policy Effect of Medicine Subsidy Plan (Daruyar) on Patients' Out-Of-Pocket Payments :A Case Study of the General Health Insurance Administration of Isfahan Province. Manage Strat Health Syst 2024; 9 (3) :192-201
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-821-fa.html
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-821-fa.html
اصلانی فرشید، دهقانی حسن، تصدیقی حامد. بررسی تأثیر سیاست‌گذاری طرح یارانه دارو (دارویار) بر پرداخت از جیب بیماران (مطالعه موردی اداره کل بیمه سلامت استان اصفهان). راهبردهای مدیریت در نظام سلامت. 1403; 9 (3) :192-201
کارشناس سلامت خانواده و نظام ارجاع، اداره کل بیمه سلامت، اصفهان، ایران
چکیده: (226 مشاهده)
زمینه و هدف: سیاست حذف ارز ترجیحی دارو (طرح دارویار) با رویکرد افزایش ضریب پوشش و تعهدات بیمه‌ای و توجه به پرداخت از جیب بیماران، خصوصاً بیماران صعب‌العلاج، مزمن و دهک‌های پائین بوده‌است. لذا هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر این طرح بر قیمت و مصرف دارو و درنهایت پرداخت از جیب بیماران پس از اجرای آن است.
روش پژوهش: روش تحقیق مطالعه حاضر، توصیفی-تحلیلی بوده است. نمونه‌گیری اولیه به‌صورت غیر تصادفی و هدفمند و با انتخاب 5 داروخانه انجام شد. پس از استخراج داده‌های داروئی بیمه‌شدگان مرتبط با این داروخانه‌ها از پایگاه داده سازمان بیمه سلامت، نمونه 384 نفری تعیین‌شده از جدول مورگان، به‌صورت تصادفی مشخص و تعداد 1803 قلم داروی دریافتی آن‌ها بررسی گردید. سپس داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 17 و آزمون من-ویتنی تحلیل شد.
یافته‌‌ها: بررسی 1803 قلم دارو در دو بازه زمانی آبان 1400 و 1401 نشان داد حداکثر ریالی پرداخت از جیب مردم در آبان 1400 معادل 184,000,000 ریال و میانگین این متغیر 1,357,000 ریال و میانه 177,250 ریال و این رقم در سال 1401 به ترتیب 92,000,000 ریال، 1,805,000 ریال و 181,050 ریال بوده است. نتایج حاصل از تحلیل این داده‌ها نشان می‌دهد، پس از اجرای طرح دارویار، به دلیل تخصیص یارانه جبرانی، درمجموع پرداخت از جیب بیمار، تغییر قابل‌توجهی ایجاد نکرده است.
نتیجه‌گیری: این پژوهش به بررسی تأثیر طرح دارویار بر تغییرات قیمت، مصرف و پرداخت از جیب بیماران، پرداخته است. مقایسه داده‌های پرداخت از جیب، در دو بازه زمانی آبان 1400 و 1401 نشان داد حذف ارز ترجیحی دارو و اجرای طرح یارانه دارو تغییر محسوسی در پرداخت از جیب بیماران ایجاد نکرده است.
روش پژوهش: روش تحقیق مطالعه حاضر، توصیفی-تحلیلی بوده است. نمونه‌گیری اولیه به‌صورت غیر تصادفی و هدفمند و با انتخاب 5 داروخانه انجام شد. پس از استخراج داده‌های داروئی بیمه‌شدگان مرتبط با این داروخانه‌ها از پایگاه داده سازمان بیمه سلامت، نمونه 384 نفری تعیین‌شده از جدول مورگان، به‌صورت تصادفی مشخص و تعداد 1803 قلم داروی دریافتی آن‌ها بررسی گردید. سپس داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 17 و آزمون من-ویتنی تحلیل شد.
یافته‌‌ها: بررسی 1803 قلم دارو در دو بازه زمانی آبان 1400 و 1401 نشان داد حداکثر ریالی پرداخت از جیب مردم در آبان 1400 معادل 184,000,000 ریال و میانگین این متغیر 1,357,000 ریال و میانه 177,250 ریال و این رقم در سال 1401 به ترتیب 92,000,000 ریال، 1,805,000 ریال و 181,050 ریال بوده است. نتایج حاصل از تحلیل این داده‌ها نشان می‌دهد، پس از اجرای طرح دارویار، به دلیل تخصیص یارانه جبرانی، درمجموع پرداخت از جیب بیمار، تغییر قابل‌توجهی ایجاد نکرده است.
نتیجه‌گیری: این پژوهش به بررسی تأثیر طرح دارویار بر تغییرات قیمت، مصرف و پرداخت از جیب بیماران، پرداخته است. مقایسه داده‌های پرداخت از جیب، در دو بازه زمانی آبان 1400 و 1401 نشان داد حذف ارز ترجیحی دارو و اجرای طرح یارانه دارو تغییر محسوسی در پرداخت از جیب بیماران ایجاد نکرده است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
