دوره 7، شماره 3 - ( 1401 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 247-234 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 0-1-74-20712
Ethics code: IR.IUMS.REC.1400.397
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Latifi Jaliseh S, Safari Palangi H, Khamechi H. Presenting a Model of Work-Family Conflict Management Regarding the Non-Clinical Employees of Iran University of Medical Sciences During COVID-19 Pandemic. Manage Strat Health Syst 2022; 7 (3) :234-247
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-573-fa.html
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-573-fa.html
لطیفی جلیسه سلیمه، صفری پلنگی حسین، خامه چی حامد. ارائه الگوی مدیریت تعارض کار- خانواده کارکنان غیربالینی دانشگاه علوم پزشکی ایران در دوران کرونا. راهبردهای مدیریت در نظام سلامت. 1401; 7 (3) :234-247
استادیار، مرکز تحقیقات ارتقاء سلامت، دانشگاه علوم پزشکی خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران ، Hossein.comely@yahoo.com
متن کامل [PDF 436 kb]
(524 دریافت)
| چکیده (HTML) (636 مشاهده)
متن کامل: (236 مشاهده)
زمینه و هدف: تعارضات بین خواستههای کار و خانواده به‌عنوان مشکلی گریزناپذیر در سازمانها و خانوادهها مطرح است. این مسئله به‌نوبه خود باعث به وجود آمدن فشارهای روانی در زندگی شخصی و کاری افراد میشود. هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی مدیریت تعارض کار- خانواده کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایران در دوران کرونا بوده است.
روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه‌ای کیفی بوده که در سال 1400 انجام‌شده است. جامعه آماری تحقیق شامل 14 تن از خبرگان موضوعی و اجرائی بود که به‌صورت قضاوتی- هدفمند انتخاب شدند. مدل تحلیلی پژوهش از نوع قیاسی- استقرایی و مبتنی بر روش کیفی تحلیل مضمون بود. داده‌ها با روش اسنادی و مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته با خبرگان دانشگاه علوم پزشکی ایران جمع‌آوری شد. روایی محتوی الگوی پژوهش 85 درصد به‌دست‌آمد. پایایی باز آزمون 70 درصد و پایایی کدگذار نیز 87 درصد به‌دست‌آمد.
یافته‌ها: پس از طی مراحل پنج‌گانه تحلیل مضمون، 67 مضمون پایه و 7 مضمون فراگیر (محرک تنش‌زای خانوادگی (3 مضمون)، متغیرهای شغلی حمایت‌گر (11 مضمون)، متغیرهای تعدیل‌گر (7 مضمون)، مدیریت استرس (12 مضمون)، پیامدهای منفی (17 مضمون)، پیامدهای مثبت (2 مضمون)، محرک‌های تنش‌زای کاری (15 مضمون))، احصاء و درنهایت الگوی تعارض کار- خانواده کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایران طراحی شد.
نتیجه‌گیری: طبق الگوی تحقیق حاضر، مدیریت تعارض کار–خانواده در دوران کرونا، نیازمند روشی جدید برای کار که مستقل‌تر، انعطاف‌پذیرتر و سازگارتر با شرایط فردی و ترجیحات کارمندان نسبت به قبل باشد، موردنیاز است. با توجه به اهمیت پیامدهای منفی تعارض کار- خانواده، معاونت توسعه مدیریت و منابع دانشگاه می‌تواند از الگوی ارائه‌شده در این پژوهش برای تهیه برنامه‌های آموزشی موردنیاز کارکنان، همچنین مدیریت پیامدهای منفی تعارض کار- خانواده و تدوین برنامه‌های حمایتی و مشاوره‌ای موردنیاز کارکنان در دوران کرونا استفاده کند.
روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه‌ای کیفی بوده که در سال 1400 انجام‌شده است. جامعه آماری تحقیق شامل 14 تن از خبرگان موضوعی و اجرائی بود که به‌صورت قضاوتی- هدفمند انتخاب شدند. مدل تحلیلی پژوهش از نوع قیاسی- استقرایی و مبتنی بر روش کیفی تحلیل مضمون بود. داده‌ها با روش اسنادی و مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته با خبرگان دانشگاه علوم پزشکی ایران جمع‌آوری شد. روایی محتوی الگوی پژوهش 85 درصد به‌دست‌آمد. پایایی باز آزمون 70 درصد و پایایی کدگذار نیز 87 درصد به‌دست‌آمد.
یافته‌ها: پس از طی مراحل پنج‌گانه تحلیل مضمون، 67 مضمون پایه و 7 مضمون فراگیر (محرک تنش‌زای خانوادگی (3 مضمون)، متغیرهای شغلی حمایت‌گر (11 مضمون)، متغیرهای تعدیل‌گر (7 مضمون)، مدیریت استرس (12 مضمون)، پیامدهای منفی (17 مضمون)، پیامدهای مثبت (2 مضمون)، محرک‌های تنش‌زای کاری (15 مضمون))، احصاء و درنهایت الگوی تعارض کار- خانواده کارکنان دانشگاه علوم پزشکی ایران طراحی شد.
نتیجه‌گیری: طبق الگوی تحقیق حاضر، مدیریت تعارض کار–خانواده در دوران کرونا، نیازمند روشی جدید برای کار که مستقل‌تر، انعطاف‌پذیرتر و سازگارتر با شرایط فردی و ترجیحات کارمندان نسبت به قبل باشد، موردنیاز است. با توجه به اهمیت پیامدهای منفی تعارض کار- خانواده، معاونت توسعه مدیریت و منابع دانشگاه می‌تواند از الگوی ارائه‌شده در این پژوهش برای تهیه برنامه‌های آموزشی موردنیاز کارکنان، همچنین مدیریت پیامدهای منفی تعارض کار- خانواده و تدوین برنامه‌های حمایتی و مشاوره‌ای موردنیاز کارکنان در دوران کرونا استفاده کند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
