دوره 9، شماره 1 - ( 1403 )
جلد 9 شماره 1 صفحات 45-32 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.MUMS.REC.1401.242
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghadam Kheyr V, Farhangi A A, Danaee A, Shakeri M T. Fuzzy Interpretive Structural Modeling regarding Factors Affecting Employees’ Experience Management in Mashhad University of Medical Sciences. Manage Strat Health Syst 2024; 9 (1) :32-45
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-758-fa.html
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-758-fa.html
قدم خیر وحید، فرهنگی علی اکبر، دانایی ابوالفضل، شاکری محمد تقی. مدل‌سازی ساختاری_ تفسیری فازی عوامل موثر بر مدیریت تجربه کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی مشهد. راهبردهای مدیریت در نظام سلامت. 1403; 9 (1) :32-45
استاد، گروه مدیریت، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، farhangialiakbar130@gmail.com
متن کامل [PDF 1130 kb]
(180 دریافت)
| چکیده (HTML) (245 مشاهده)
متن کامل: (94 مشاهده)
زمینه و هدف: کارکنان به‌عنوان مشتریان داخلی سازمان در نظر گرفته می‌شوند و امروزه تجربه کارمند به یک موضوع برجسته در حوزه منابع انسانی تبدیل‌شده‌است. پژوهش حاضر با هدف مدل‌سازی ساختاری تفسیری فازی عوامل موثر بر مدیریت تجربه کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده‌است.
روش پژوهش: مطالعه کاربردی حاضر، از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و در سال 1402 انجام شد. 10 نفر از اعضای هیات علمی، مدیران و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد به روش هدفمند انتخاب شدند. سپس پرسشنامه Interpretive Structural Modeling (ISM) که متشکل از یک ماتریس 7 در 7 بود در اختیار آن‌ها قرار گرفت و از آن‌ها خواسته شد تا براساس مقیاس زوجی متغیرها رابطه زمینه‌ای میان آن‌ها را پیدا کنند. در بخش تحلیل، به‌منظور ساختاردهی و تحلیل وضعیت عوامل از مدل‌سازی ساختاری_تفسیری فازی و تحلیل میک مک استفاده گردید.
یافته‌ها: 7 مضمون سازمان‌یافته (عوامل سازمانی، عوامل محیط فیزیکی، عوامل فناوری، عوامل شغلی، عوامل مدیریتی، عوامل فرهنگی و عوامل فردی) برای تجربه کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی مشهد شناسایی شد. یافته‌ها نشان داد عوامل فرهنگی و مدیریتی در پایین‌ترین سطح ساختار قرار دارند و از قدرت نفوذ بیشتر و وابستگی کمتری برخوردارند. به‌عبارت‌دیگر، این عوامل تأثیرگذارترین عوامل بر تجربه کارکنان هستند. در سطح دوم عوامل شغلی، فناوری و سازمانی قرار گرفتند. در مقابل، عوامل فردی و فیزیکی در بالاترین سطح ساختار قرارگرفته و از قدرت نفوذ کمتر و وابستگی بیشتری به سایر عوامل برخوردارند.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها حاکی از آن است که دانشگاه علوم پزشکی مشهد برای ارتقای تجربه کارکنان خود، باید بر تقویت و بهبود عوامل فرهنگی و مدیریتی تمرکز ویژه داشته باشد. همچنین، توجه به عوامل شغلی، فناوری و سازمانی و رفع نیازهای فردی کارکنان و فراهم آوردن محیط فیزیکی مطلوب، از دیگر الزامات مدیریت اثربخش تجربه کارکنان در این دانشگاه به شمار می‌رود. این پژوهش با ارائه یک مدل جامع از عوامل مؤثر بر تجربه کارکنان، به دانشگاه‌ها و سایر سازمان‌ها در درک عمیق‌تر این مفهوم و تدوین استراتژی‌های اثربخش برای ارتقای آن یاری می‌رساند.
واژه‌های کلیدی: تجربه کارکنان، مدل ساختاری تفسیری- فازی، عوامل سازمانی، عوامل محیطی، عوامل فرهنگی
روش پژوهش: مطالعه کاربردی حاضر، از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و در سال 1402 انجام شد. 10 نفر از اعضای هیات علمی، مدیران و کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد به روش هدفمند انتخاب شدند. سپس پرسشنامه Interpretive Structural Modeling (ISM) که متشکل از یک ماتریس 7 در 7 بود در اختیار آن‌ها قرار گرفت و از آن‌ها خواسته شد تا براساس مقیاس زوجی متغیرها رابطه زمینه‌ای میان آن‌ها را پیدا کنند. در بخش تحلیل، به‌منظور ساختاردهی و تحلیل وضعیت عوامل از مدل‌سازی ساختاری_تفسیری فازی و تحلیل میک مک استفاده گردید.
یافته‌ها: 7 مضمون سازمان‌یافته (عوامل سازمانی، عوامل محیط فیزیکی، عوامل فناوری، عوامل شغلی، عوامل مدیریتی، عوامل فرهنگی و عوامل فردی) برای تجربه کارکنان در دانشگاه علوم پزشکی مشهد شناسایی شد. یافته‌ها نشان داد عوامل فرهنگی و مدیریتی در پایین‌ترین سطح ساختار قرار دارند و از قدرت نفوذ بیشتر و وابستگی کمتری برخوردارند. به‌عبارت‌دیگر، این عوامل تأثیرگذارترین عوامل بر تجربه کارکنان هستند. در سطح دوم عوامل شغلی، فناوری و سازمانی قرار گرفتند. در مقابل، عوامل فردی و فیزیکی در بالاترین سطح ساختار قرارگرفته و از قدرت نفوذ کمتر و وابستگی بیشتری به سایر عوامل برخوردارند.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها حاکی از آن است که دانشگاه علوم پزشکی مشهد برای ارتقای تجربه کارکنان خود، باید بر تقویت و بهبود عوامل فرهنگی و مدیریتی تمرکز ویژه داشته باشد. همچنین، توجه به عوامل شغلی، فناوری و سازمانی و رفع نیازهای فردی کارکنان و فراهم آوردن محیط فیزیکی مطلوب، از دیگر الزامات مدیریت اثربخش تجربه کارکنان در این دانشگاه به شمار می‌رود. این پژوهش با ارائه یک مدل جامع از عوامل مؤثر بر تجربه کارکنان، به دانشگاه‌ها و سایر سازمان‌ها در درک عمیق‌تر این مفهوم و تدوین استراتژی‌های اثربخش برای ارتقای آن یاری می‌رساند.
واژه‌های کلیدی: تجربه کارکنان، مدل ساختاری تفسیری- فازی، عوامل سازمانی، عوامل محیطی، عوامل فرهنگی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
