مریم خیرمند، رضا خدیوی، زهرا دانا سیادت، حامد عسگری،
دوره ۲، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده
زمینه و هدف: همواره یکی از دغدغههای اصلی سیاست گذاران و برنامه ریزان حوزه آموزش و سلامت، سنجش میزان دستیابی به اهداف تعیین شده است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر دوره آموزشی ۱ ماهه کارورزی پزشکی اجتماعی در دانش، نگرش و کسب مهارتهای مدیریتی، آموزشی و فردی پس از حضور در مراکز بهداشتی درمانی و جامعه انجام گرفته است.
روش پژوهش: این پژوهش از نوع کاربردی است که به صورت مقطعی در سال ۱۳۹۳ در دانشکده پزشکی اصفهان انجام شد. جامعه پژوهش ۹۶ نفر از دانشجویان پزشکی معرفی شده به دوره کارورزی پزشکی اجتماعی بودند که به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساختهای بود که روایی و پایایی آن مورد سنجش و تأیید قرار گرفت. دادهها در نرم افزار SPSS ۱۶ به صورت درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار توصیف و با آزمون کای دو تحلیل شد.
یافتهها: پس از گذراندن دوره بهبود مهارتهای مدیریتی، ارتباطی و تقویت اعتماد به نفس به ترتیب با فراوانی ۷۸/۰ (۸۱/۳ درصد)، ۷۴/۰ (۷۷/۱ درصد) و ۷۰/۰ (۷۲/۹ درصد) از مقبولیت بیشتری در بین دانشجویان برخوردار بودند. کمتر از ۵۰/۰ درصد مشارکت کنندگان معتقد بودند که این دوره در تعمیق فراگیریهای قبلی، تعیین مسیر تحصیلی آینده و فرصتی برای به اشتراک گذاردن ایدهها با پزشکان فارغ التحصیل شاغل، نقش دارد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد، طرح درس جدید دوره آموزشی پزشکی اجتماعی در تغییر نگرش، مهارتهای مدیریتی و ارتباطی دانشجویان اثر مثبت دارد ولی نمی تواند موجب تقویت عمق فراگیریهای قبلی شود و آنان را در تعیین مسیر تحصیلی آینده از طریق اشتراک ایدههای شغلی با پزشکان فارغ التحصیل شاغل یاری نماید، بنابراین نیاز به بازنگری مجدد دارد