دوره 6، شماره 2 - ( 1400 )
جلد 6 شماره 2 صفحات 132-117 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SSU.SPH.REC.1397.110
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bahrami M A, Jafari H, Jambarsang S, Entezarian Ardakani S. Patients' Decision Making Preferences and Perceived Participation in Care: A Case Study in Selected Educational Hospitals of Yazd. Manage Strat Health Syst 2021; 6 (2) :117-132
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-445-fa.html
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-445-fa.html
بهرامی محمد امین، جعفری حسن، جام‌برسنگ سارا، انتظاریان اردکانی سمانه. ترجیحات تصمیمگیری و مشارکت ادراک‌شده بیماران در مراقبت: مطالعه موردی در بیمارستان‌های آموزشی یزد. راهبردهای مدیریت در نظام سلامت. 1400; 6 (2) :117-132
کارشناسی ارشد مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، پردیس بین الملل، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران ، s.entezariana@gmail.com
چکیده: (1618 مشاهده)
زمینه و هدف: ترجیحات بیمار برای تصمیمگیری به معنی تمایل وی به مشارکت در مدیریت مراقبت از خود و تصمیمگیری میباشد. هدف این مطالعه، بررسی ترجیحات تصمیمگیری و مشارکت ادراک‌شده بیماران در مراقبت و ارتباط این دو با متغیرهای زمینه‌ای در بیمارستان‌های منتخب آموزشی یزد بود.
روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود که در سال 1398 انجام گردید. جامعه آن را بیماران بستری در بخش‌های زنان، داخلی و جراحی بیمارستان‌های آموزشی یزد تشکیل دادند. حجم نمونه 195 نفر محاسبه شد و روش نمونه‌گیری به صورت طبقه‌ای-تصادفی بود. دادههای مورد نیاز به‌وسیله پرسشنامه‌های استاندارد "کنترل ترجیحات دگنر و اسلوان" و "مشارکت ادراک‌شده بیماران در مراقبت لرمن و همکاران" جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS 20 و با توجه به نرمال نبودن دادهها، از معادل‌های ناپارامتری آزمون‌ها (من ویتنی، کروسکال والیس، دقیق فیشر، همبستگی اسپیرمن) استفاده گردید.
یافته‌ها: 49/20 درصد از مشارکت کنندگان در پژوهش، نقش نسـبتاً منفـعل در تصمیمگیری را ترجیح دادند؛ یعنی تمایل داشتند که پزشک در مورد مراقبت پزشکی ایشان، تصمیم‌گیرنده اصلی باشد. 36/40درصد نیز تمایل داشتند که تصمیمگیری در مورد مراقبت پزشکی‌شان به صورت مشارکتی باشد. تفاوت درصدها بین انواع ترجیحات تصمیمگیری بیماران بر اساس متغیرهای زمینه‌ای فقط بر حسب سطح تحصیلات، نوع بیمارستان و بخش بستری، نوع بیمه پایه، معنی دار بود (0/05 ≥ p). میانگین نمره مشارکت ادراک‌شده بیماران در مراقبت نیز به طور کلی 14/92 ± 62/08 به‌دست‌آمد. تفاوت مشاهده شده در میانگین نمره مشارکت ادراک‌شده بیماران در مراقبت بر حسب متغیرهای زمینه‌ای در یک یا چند بعد مشارکت تنها از لحاظ جنسیت، نوع بیماری، نوع بیمارستان، سابقه بستری، نوع بیمه پایه معنی دار بود (0/05 > p).
نتیجه‌گیری: درصد زیادی از بیماران در مطالعه حاضر نقش نسـبتاً منفـعل در تصمیمگیری را ترجیح دادند، بنابراین ارائه‌دهندگان خدمات سلامت بهتر است اطلاعات قابل فهم راجع به گزینه‌های درمانی موجود و مزایا / خطرات مرتبط با آن انتخاب‌ها را برای بیماران ارائه دهند. همچنین، مداخلات لازم برای ارتقاء تصمیمگیری مشترک به ویژه برای کمک به بیماران زن و بیمارانی که بیماری حادتری دارند و نیز حمایت از ارائه‌دهندگان خدمات سلامت برای مشارکت در فرایند تصمیمگیری مشترک با بیماران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
روش پژوهش: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بود که در سال 1398 انجام گردید. جامعه آن را بیماران بستری در بخش‌های زنان، داخلی و جراحی بیمارستان‌های آموزشی یزد تشکیل دادند. حجم نمونه 195 نفر محاسبه شد و روش نمونه‌گیری به صورت طبقه‌ای-تصادفی بود. دادههای مورد نیاز به‌وسیله پرسشنامه‌های استاندارد "کنترل ترجیحات دگنر و اسلوان" و "مشارکت ادراک‌شده بیماران در مراقبت لرمن و همکاران" جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS 20 و با توجه به نرمال نبودن دادهها، از معادل‌های ناپارامتری آزمون‌ها (من ویتنی، کروسکال والیس، دقیق فیشر، همبستگی اسپیرمن) استفاده گردید.
یافته‌ها: 49/20 درصد از مشارکت کنندگان در پژوهش، نقش نسـبتاً منفـعل در تصمیمگیری را ترجیح دادند؛ یعنی تمایل داشتند که پزشک در مورد مراقبت پزشکی ایشان، تصمیم‌گیرنده اصلی باشد. 36/40درصد نیز تمایل داشتند که تصمیمگیری در مورد مراقبت پزشکی‌شان به صورت مشارکتی باشد. تفاوت درصدها بین انواع ترجیحات تصمیمگیری بیماران بر اساس متغیرهای زمینه‌ای فقط بر حسب سطح تحصیلات، نوع بیمارستان و بخش بستری، نوع بیمه پایه، معنی دار بود (0/05 ≥ p). میانگین نمره مشارکت ادراک‌شده بیماران در مراقبت نیز به طور کلی 14/92 ± 62/08 به‌دست‌آمد. تفاوت مشاهده شده در میانگین نمره مشارکت ادراک‌شده بیماران در مراقبت بر حسب متغیرهای زمینه‌ای در یک یا چند بعد مشارکت تنها از لحاظ جنسیت، نوع بیماری، نوع بیمارستان، سابقه بستری، نوع بیمه پایه معنی دار بود (0/05 > p).
نتیجه‌گیری: درصد زیادی از بیماران در مطالعه حاضر نقش نسـبتاً منفـعل در تصمیمگیری را ترجیح دادند، بنابراین ارائه‌دهندگان خدمات سلامت بهتر است اطلاعات قابل فهم راجع به گزینه‌های درمانی موجود و مزایا / خطرات مرتبط با آن انتخاب‌ها را برای بیماران ارائه دهند. همچنین، مداخلات لازم برای ارتقاء تصمیمگیری مشترک به ویژه برای کمک به بیماران زن و بیمارانی که بیماری حادتری دارند و نیز حمایت از ارائه‌دهندگان خدمات سلامت برای مشارکت در فرایند تصمیمگیری مشترک با بیماران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
