زمینه و هدف: حاکمیت بالینی چارچوبی است که در آن سازمان‌های ارائه‌کننده خدمت در قبال بهبود دائمی‌کیفیت، پاسخ‌گو می باشند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی چالش های استقرار حاکمیت بالینی در حیطه مدیریت خطر بود.

روش پژوهش: این مطالعه یک پژوهش کیفی است. محیط پژوهش را 7 بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران و جامعه پژوهش را افراد درگیر در برنامه حاکمیت بالینی تشکیل می‌دادند. 18 شرکت کننده با روش نمونه‌گیری غیرتصادفی هدفمند و از روش موارد شناخته شده، انتخاب شدند. روش جمع ­آوری داده­ها، مصاحبه نیمه ساختار یافته بود که با موافقت شرکت کنندگان ضبط، بازنویسی و تحلیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل محتوای کیفی با نرم افزار MaxQDA  استفاده شد.

یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها منجر به تولید دو درون مایه اصلی گردید که شامل «عوامل مربوط به فرهنگ نامناسب سازمانی و عوامل مربوط کمبود منابع» بود.

نتیجه‌گیری: توانمندسازی مدیریت در کنار توانمندسازی کارکنان مراقبتی و درمانی می‌تواند کلید برطرف‌سازی موانع استقرار مدیریت خطر در محیط‌های درمانی باشد.