زمینه و هدف: با وجود منابع اختصاص یافته به بیمارستان‌ها، بین منابع در دسترس و مورد نیاز شکاف وجود دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی کارآیی بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی یزد در سال 1391 انجام شد.

روش پژوهش: مطالعه حاضر، ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﺑـﻮده و به صورت مقطعی و گذشته نگر انجام گرفت. ﺟﺎﻣﻌﻪ پژوهش، ﺑﺨـش‌های مراقبت ویژه 7 ﺑﻴﻤﺎرﺳـﺘﺎن بود که به‌وسیله روش تحلیل فراگیر داده‌ها به ارزیابی کارایی در بخش مراقبت‌های ویژه پرداخته شد. متغیرهای نهاده شامل تعداد پزشک، پرستار، تخت فعال، تجهیزات (ونتیلاتور) و متغیرهای ستانده شامل بیماران ترخیص شده سالم، درصد اشغال تخت و اطلاعات اقتصادی شامل قیمت تخت و دستمزد پزشک و پرستار بودند. اطلاعات از طریق مطالعه اسناد و مدارک بخش‌ها جمع آوری شد، سپس به نرم اﻓﺰارDeap 2.1  وارد و انواع ﻛﺎرآﻳﻲ در این واحدها ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ گردید.

یافته ها: میانگین کارایی مقیاس، مدیریتی، فنی، تخصیصی و اقتصادی بخش‌های مراقبت ویژه در سال 1391 به ترتیب برابر با  0/991، 0/890، 0/883، 0/956و 0/866 بود.

نتیجه گیری: با توجه به اینکه هزینه‌های مازاد منابع انسانی و سرمایه ای باری بر دوش بیمارستان‌ها می باشد و کاهش عوامل تولید مازاد نقش عمده ای در کاهش این هزینه‌ها در بیمارستان‌ها ایفا میکند، پیشنهاد می شود واحدهای دارای کارایی کمتر از 1، به تعداد مازادهای خود از مقادیر اولیه نهاده‌ها کم کنند تا به سطح کارایی مطلوب دست یابند.