دوره 2، شماره 1 - ( 1396 )
جلد 2 شماره 1 صفحات 77-67 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hasanlo M, Mohajeri M, Osfori R. Demographic Predictors of Job Satisfaction among Nurses. Manage Strat Health Syst 2017; 2 (1) :67-77
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-77-fa.html
URL: http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-77-fa.html
حسنلو معصومه، مهاجری منصور، عصفوری رزاق. پیش بینی کننده های جمعیت شناختی رضایت شغلی در پرستاران . راهبردهای مدیریت در نظام سلامت. 1396; 2 (1) :67-77
مربی، گروه اتاق عمل، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی، زنجان، ایران
چکیده: (3066 مشاهده)
زمینه و هدف: پس از اجرای قانون ارتقاء بهره‌وری پرستاران، به‌درستی مشخص نیست که این قانون تا چه حد بر میزان رضایت شغلی پرستاران مؤثر واقع شده است. لذا این مطالعه با هدف بررسی رضایت شغلی پرستاران پس از اجرای قانون ارتقاء بهره‌وری انجام شد.
روش پژوهش: این مطالعه تحلیلی بین 410 پرستار شاغل با استفاده از نمونهگیری آسان و در دسترس و بر اساس نسبت تعیین شده در هر یک از بیمارستانها اجرا شد. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه تنظیم‌شده‌ای در 2 بخش اطلاعات جمعیت شناختی و ابعاد رضایت شغلی بود. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS 20 و آمار توصیفی (میانگین و فراوانی) و آمار تحلیلی (رگرسیون) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
یافته‌ها: بر اساس نتایج این مطالعه بیشتر پرستاران در بخش اورژانس فعالیت داشتند و نمره رضایت شغلی پرستاران با میانگین (12/74 ± 43/46) مورد ارزیابی قرارگرفت که بیشترین نمره با میانگین (18/50 ± 61/80) مربوط به عوامل ارتباطی و کمترین نمره با میانگین (7/18 ± 18/90) در ارتباط با سبک مدیریتی بود. در آنالیز رگرسیون خطی چندگانه، پیش بینی کنندههای مهم رضایت شغلی شامل سن، جنس و درآمد بود که از نظر آماری معنی‌دار بودند (0/00 = p).
نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط بین کیفیت مراقبت و رضایت شغلی پرستاران، ارزشیابی سالیانه رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن به منظور افزایش رضایت و بقاء بیشتر نیروی انسانی، بهبود سبک مدیریتی سازمان و استانداردسازی حقوق و مزایا به‌خصوص در افراد دارای سابقه کار زیاد در این حرفه تأکید می شود.
روش پژوهش: این مطالعه تحلیلی بین 410 پرستار شاغل با استفاده از نمونهگیری آسان و در دسترس و بر اساس نسبت تعیین شده در هر یک از بیمارستانها اجرا شد. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه تنظیم‌شده‌ای در 2 بخش اطلاعات جمعیت شناختی و ابعاد رضایت شغلی بود. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS 20 و آمار توصیفی (میانگین و فراوانی) و آمار تحلیلی (رگرسیون) مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
یافته‌ها: بر اساس نتایج این مطالعه بیشتر پرستاران در بخش اورژانس فعالیت داشتند و نمره رضایت شغلی پرستاران با میانگین (12/74 ± 43/46) مورد ارزیابی قرارگرفت که بیشترین نمره با میانگین (18/50 ± 61/80) مربوط به عوامل ارتباطی و کمترین نمره با میانگین (7/18 ± 18/90) در ارتباط با سبک مدیریتی بود. در آنالیز رگرسیون خطی چندگانه، پیش بینی کنندههای مهم رضایت شغلی شامل سن، جنس و درآمد بود که از نظر آماری معنی‌دار بودند (0/00 = p).
نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط بین کیفیت مراقبت و رضایت شغلی پرستاران، ارزشیابی سالیانه رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن به منظور افزایش رضایت و بقاء بیشتر نیروی انسانی، بهبود سبک مدیریتی سازمان و استانداردسازی حقوق و مزایا به‌خصوص در افراد دارای سابقه کار زیاد در این حرفه تأکید می شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
