Ethics code: IR.IAU.H.REC.1403.137
سمانه زرین خلیلی1 
، کامبیز حمیدی*2 ، زهرا شیرازیان3 ، علی اصغری صارم4 ، جواد نیک نفس5
، کامبیز حمیدی*2 ، زهرا شیرازیان3 ، علی اصغری صارم4 ، جواد نیک نفس5
1- دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، گروه مدیریت، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
2- استادیار، گروه مدیریت، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران ،hamidi@iau.ac.ir
3- استادیار، گروه مدیریت، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران
4- دانشیار، گروه مدیریت، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران
5- استادیار، گروه مدیریت، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
2- استادیار، گروه مدیریت، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران ،
3- استادیار، گروه مدیریت، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران
4- دانشیار، گروه مدیریت، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران
5- استادیار، گروه مدیریت، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران
چکیده: (29 مشاهده)
زمینه و هدف: تفاوتهای نسلی در محیطهای کاری امروزی، بهویژه در بیمارستانها، میتواند بر تعاملات سازمانی، انگیزش کارکنان و اثربخشی خدمات سلامت اثرگذار باشد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تبیین راهبردهای مؤثر در جاریسازی گرانش چند نسلی در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد تا چارچوبی کاربردی برای مدیریت همافزایی نسلی ارائه دهد.
روش پژوهش: این پژوهش یک مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل محتوا بود جامعه هدف شامل مدیران ارشد و میانی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی همدان بود. مشارکتکنندگان با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و حجم نمونه بر اساس اصل اشباع دادهها 30 نفر تعیین گردید. دادهها از طریق مصاحبههای نیمهساختاریافته گردآوری و پس از پیادهسازی دقیق متن مصاحبهها، با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی مورد تحلیل قرار گرفتند. همچنین، اعتبار و اعتمادپذیری دادهها بر اساس شاخصهای لینکلن و گوبا ارزیابی شد.
یافتهها: نتایج منجر به شناسایی شش مضمون اصلی شد که شامل تمرکز بر انگیزش و پاداش، انعطافپذیری و سازگاری با تغییرات، هدایتگری بیننسلی و ساختار تطبیقی، یادگیری سازمانی و اشتراکگذاری دانش، شبکههای ارتباطی و مشارکتمحور و عدالت سازمانی و هماهنگی بود. این راهبردها بهعنوان مؤلفههای کلیدی در شکلگیری گرانش چند نسلی در بیمارستانها شناخته شدند.
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش منجر به شناسایی راهبردهایی گردید که میتواند مبنایی نظری برای طراحی و تدوین یک رویکرد ساختاریافته در پیادهسازی گرانش چند نسلی در آینده باشد. بهکارگیری همزمان این راهبردها میتواند موجب تقویت تعامل میان نسلها، افزایش بهرهوری، بهبود کیفیت خدمات درمانی و ایجاد عدالت در تخصیص منابع شود. چارچوب ارائهشده میتواند مبنایی برای سیاستگذاری مدیران منابع انسانی و طراحی برنامههای توسعهسازمانی در بیمارستانها قرار گیرد و زمینه تحقق همافزایی نسلی و ارتقای عملکرد نظام سلامت را فراهم آورد.
روش پژوهش: این پژوهش یک مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل محتوا بود جامعه هدف شامل مدیران ارشد و میانی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی همدان بود. مشارکتکنندگان با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند و حجم نمونه بر اساس اصل اشباع دادهها 30 نفر تعیین گردید. دادهها از طریق مصاحبههای نیمهساختاریافته گردآوری و پس از پیادهسازی دقیق متن مصاحبهها، با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی مورد تحلیل قرار گرفتند. همچنین، اعتبار و اعتمادپذیری دادهها بر اساس شاخصهای لینکلن و گوبا ارزیابی شد.
یافتهها: نتایج منجر به شناسایی شش مضمون اصلی شد که شامل تمرکز بر انگیزش و پاداش، انعطافپذیری و سازگاری با تغییرات، هدایتگری بیننسلی و ساختار تطبیقی، یادگیری سازمانی و اشتراکگذاری دانش، شبکههای ارتباطی و مشارکتمحور و عدالت سازمانی و هماهنگی بود. این راهبردها بهعنوان مؤلفههای کلیدی در شکلگیری گرانش چند نسلی در بیمارستانها شناخته شدند.
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش منجر به شناسایی راهبردهایی گردید که میتواند مبنایی نظری برای طراحی و تدوین یک رویکرد ساختاریافته در پیادهسازی گرانش چند نسلی در آینده باشد. بهکارگیری همزمان این راهبردها میتواند موجب تقویت تعامل میان نسلها، افزایش بهرهوری، بهبود کیفیت خدمات درمانی و ایجاد عدالت در تخصیص منابع شود. چارچوب ارائهشده میتواند مبنایی برای سیاستگذاری مدیران منابع انسانی و طراحی برنامههای توسعهسازمانی در بیمارستانها قرار گیرد و زمینه تحقق همافزایی نسلی و ارتقای عملکرد نظام سلامت را فراهم آورد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
