Ethics code: 99-01-74-16498
latifi jaliseh S, safari palangi H. A Pattern for Assessing the Health System Governance in the Islamic Republic of Iran: A Thematic Analysis. Manage Strat Health Syst 2022; 6 (4) :276-291
URL:
http://mshsj.ssu.ac.ir/article-1-476-fa.html
استادیار، مرکز تحقیقات ارتقا سلامت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، تهران، ایران ، hossein.comely@yahoo.com
چکیده: (1513 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: حاکمیت در سیستم سلامت صرفاً یک دیدگاه، مدل برای عملیاتی کردن یا اجرای خدمات نیست، بلکه یک عنصر کلیدی در برنامه ریزی، اجرا و ارزیابی فعالیتها برای سلامت و بهداشت بهتر است. هدف اصلی این پژوهش طراحی الگوی ارزیابی حاکمیت نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران بود.
روش پژوهش: تحقیق حاضر از نظر هدف، توصیفی، از نظر نوع استفاده کاربردی، و از نظر نوع دادهها کیفی بود که به روش تحلیل مضمون و با رویکرد قیاسی- استقرایی انجام شد. 14 خبره نظام سلامت به روش غیر تصادفی- هدفمند انتخاب شدند. برای محاسبه پایایی از پایایی بازآزمون و پایایی کدگذار استفاده شد که مقدار آنها به ترتیب 70 و 87 درصد بهدست آمد. همچنین برای سنجش روایی محتوای شاخصهای استخراجی از روش والتز و باسل استفاده شد و مقدار آن 85 درصد محاسبه شد.
یافتهها: پس از طی مراحل ششگانه تحلیل مضمون، 137 مضمون پایه، 15 مضمون سازماندهنده و 5 مضمون فراگیر (پاسخگوئی نظام سلامت، مشارکت نظام سلامت، تدوین سیاست نظام سلامت، ارائه خدمات نظام سلامت، کارائی و کیفیت نظام سلامت) احصاء و در نهایت الگوی ارزیابی حاکمیت نظام سلامت جمهوری اسلامی ایران طراحی شد. پاسخگوئی سازمانی شامل 7 مضمون، پاسخگوئی اخلاقی 9 مضمون، پاسخگوئی قانونی6 مضمون، پاسخگوئی مالی 8 مضمون پایه است. کارائی و کیفیت شامل 10 مضمون پایه است. اجرا شامل 8 مضمون، جامعیت 4 مضمون، ارائه گزارش 12 مضمون، و شفافیت شامل 6 مضمون پایه است. سیاست ساختاری شامل 23 مضمون، سیاست شمول اجتماعی و عدالت 6 مضمون، و سیاست مالی شامل 11مضمون پایه است. خدمات پزشکی شامل 4 مضمون، خدمات مالی 7 مضمون، خدمات انسانی و حقوق بشر 9 مضمون، و خدمات اطلاعاتی و فناوری شامل 7 مضمون پایه است. در این الگو، مشارکت و تدوین سیاست به عنوان ورودی و پاسخگوئی، کارائی و کیفیت و ارائه خدمات به عنوان خروجی بودند.
نتیجهگیری: مبهم بودن تعریف همکاری بینبخشی مناسب، عدم شایستهسالاری، صنفی نگری، تضاد منافع، عدم استفاده از رویکرد سیاستگذاری مبتنی بر شواهد و خِرَد جمعی از معایب الگوی حاکمیت فعلی است. همچنین، هزینه درمان پرداختی توسط مردم زیاد است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1400/8/14 | انتشار: 1400/12/25